هانیه جاجرمی
چکیده
ازآنجایی‌که ارتباط عاطفی بین معلّم و شاگرد نقش مهمی در دستاوردهای زبانآموزان دارد، بررسی عوامل تأثیرگذار در این رابطه از اهمّیّت بالایی برخوردار است. ابراز نگرانی معلّم برای شاگردانش یکی از این عوامل برشمرده میشود که در گفتمان معلّم تبلور یافته و از طریق فرهنگکاوی زبانِ آنان قابل بررسی است. در این پژوهشِ کیفی، زباهنگ ...
بیشتر
ازآنجایی‌که ارتباط عاطفی بین معلّم و شاگرد نقش مهمی در دستاوردهای زبانآموزان دارد، بررسی عوامل تأثیرگذار در این رابطه از اهمّیّت بالایی برخوردار است. ابراز نگرانی معلّم برای شاگردانش یکی از این عوامل برشمرده میشود که در گفتمان معلّم تبلور یافته و از طریق فرهنگکاوی زبانِ آنان قابل بررسی است. در این پژوهشِ کیفی، زباهنگ دلنگرانی معلّم در بافت مؤسسات آموزش زبان انگلیسی، با هدف شناسایی سطوح دغدغه‌مندی معلّم و مؤلفههای فرهنگی مربوط به آن، مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، از طریق انجام 108 مصاحبۀ نیمهساختاریافته با مدرّسان (82 زن و 26 مرد؛ در بازۀ سنی 21 تا 40 سال)، 352 پارهگفتار حاوی این زباهنگ تا حد اشباع استخراج شد. سپس دادهها بر اساس الگوی «هَیَجامَد» در قالب چهار سطح دلنگرانی معلّم با عناوین هیچدلی، بروندلی، دروندلی و فرادلی تقسیم شد و با استفاده از الگوی مفهومی تحلیل زباهنگ مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که دروندلی نسبت به سطوح دیگر دغدغه‌مندی معلّم بسامد بالاتری در این بافت آموزشی دارد. همچنین، این زباهنگ در سطوح مختلف با اهدافی همچون ایجاد تغییر در رفتار، فراهم آوردن شرایط یادگیری، ایجاد انگیزه، حفظ حریم، نپذیرفتن مسئولیت و ابراز نارضایتی استفاده میشود. تحلیل دادهها بر اساس الگوهای فرهنگی نیز نشانگر فرهنگهای جمعگرایی و کلنگری، احترام محوری، اغراق افزوده، بافت قوی، اعتمادافزوده، جهتگیریهای بلندمدّت و خیرخواهی در این بافت آموزشی است. نتایج این مطالعه کمک میکند با شناسایی فرهنگ غالب در این محیط آموزشی، در جهت بهفرهنگی گام برداشت و درنتیجه شاهد تحقق اهداف آموزشی با کیفیت و سهولت بیشتر بود.
