نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی
نویسندگان
1 دانشکده زبانهای خارجی، دانشگاه اصفهان
2 دانشگاه ارجیس
چکیده
این پژوهش براساس «نظریۀ عمل» بوردیو، موقعیت جمالزاده در میدان ادبی ایران و انگیزه‌های احتمالی او را در انتخاب ترجمۀ نمایشنامۀ دشمن مردم ایبسن بازنمایی می‌کند. ابتدا ساختار میدان تئاتر و زیرمیدان ترجمۀ نمایشی در دهۀ سی بررسی می‌شود. سپس «عادت‌واره»ی جمالزاده در جایگاه «مترجمی در خودتبعیدی» تحلیل و رویدادهای دهۀ سیِ منجر به کودتای 28 مرداد 1332 به موازات وقایع نمایشنامه قرائت و مقابله می‌شوند. همچنین، برای تعیین مواضع جمالزاده و تبیین دلایل ترجمۀ دشمن مردم چند اثر تأثیرگذار بر «خط سیر» او مانند صحرای محشر، با استفاده از مفاهیم «خط سیر» بوردیو و «مترجم ایده‌آل» دریدا تحلیل می‌شود. یافته‌های این پژوهش نشان می-دهند چگونه صداهای خاموش در تاریخ در ترجمه(ها) شنیده می‌شوند. براساس تحلیل جامعه‌شناسانۀ این ترجمه، نویسندگان معتقدند انتخاب متن ایبسن ابزاری است برای سرزنش آنچه که جمالزاده کوته‌بینی و ریاکاری نخبگان سیاسی آن زمان و در نتیجه یکی از دلایل سردرگمی تودۀ مردم می‌داند.
تازه های تحقیق
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)
ارسال نظر در مورد این مقاله