نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی
نویسندگان
دانشگاه شهید باهنر کرمان
چکیده
چکیده: در دو دهه گذشته، آموزش صورتمحور با تمرکز دوسویه بر صورت و معنا، توجه متخصصان زبان دوم را جلب کرده است. آنچه کمتر مورد توجه بوده، تأثیر انواع آموزش صورتمحور بر زبان‌آموزی است. این مطالعه، به بررسی تأثیر آموزش صورتمحور یکپارچه و متوالی با میانجیگری سبک‌های حساسیت زمینه‌ای می‌پردازد. چهل و هشت زبان‌آموز (میانگین سنی 12 سال) به مدت هشت ماه در انجام مجموعه‌ای از پیش‌آزمون‌ها، کارخواست‌های یکپارچه و متوالی و پس‌آزمون‌ها شرکت کردند. با استفاده از روش پژوهش متوازن، زبان‌آموزان وابسته به زمینه و نابسته به زمینه ، یکبار بصورت یکپارچه و یکبار بصورت متوالی آموزش دیدند. نتایج تی-تست و آنکووا نشان داد: دو نوع آموزش بطور یکسان در فراگیری واژگان و دستورموثر بودند؛ گروه متوالی در منظورشناسی عملکرد بهتری داشت؛ و گروه نابسته‌به‌زمینه در فراگیری واژگان عملکرد بهتری داشت. به مدرسان توصیه میشود بمنظور تطابق سبک‌های شناختی ترکیبی از آموزش متوالی و یکپارچه را بکار گیرند.
تازه های تحقیق
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)
ارسال نظر در مورد این مقاله