نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی
نویسنده
گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه یاسوج/بخش زبان‌های خارجی و زبان‌شناسی، دانشگاه شیراز
چکیده
ناشنوایان بخش کوچکی از جامعه انسانی را دربرمی گیرند؛ باوجوداین توجه به آن‌ها به‌عنوان زبان‌آموزان زبان سوم در جوامع چندزبانه در حال افزایش است. در این مقاله به مرور وضعیت یادگیری زبان‌های خارجی، به‌ویژه زبان انگلیسی، در میان زبان‌آموزان ناشنوا و کم‌شنوا در ایران پرداخته شده و چالش‌های مربوط به آموزش زبان‌های خارجی و روش‌های آموزشی بررسی شده است. همچنین، انواع الگوهای ناتوانی همچون الگوی پزشکی، الگوی اجتماعی و تأثیر آن‌ها بر تجربیات آموزش ناشنوایان تحلیل گردیده است. اهمیت زبان اشاره به‌عنوان زبان نخست ناشنوایان و نیاز به آشنایی آنان با این زبان برای تقویت مهارت‌های زبانی و شناختی مطرح شده و روش‌های یادگیری شامل فنون شنیداری و دیداری نیز بررسی شده‌اند. مقاله همچنین به محدودیت‌های زبان انگلیسی در ایران و ضرورت تسلط معلمان به زبان اشاره می‌پردازد و پیشنهاد‌هایی برای افزایش آگاهی درباره فرهنگ ناشنوایان، طراحی محتوای درسی و ایجاد محیط‌های آموزشی دسترس‌پذیر ارائه می‌دهد.
تازه های تحقیق
کلیدواژه‌ها
- آموزش زبان‌های خارجی
- زبان آموزان ناشنوا و کم‌شنوای ایرانی
- چالش‌های آموزش زبان‌های خارجی
- زبان اشاره ایرانی
- فرهنگ ناشنوایان
موضوعات
)
ارسال نظر در مورد این مقاله