نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی
نویسندگان
1 عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران
2 عضو هیئت علمی، دانشگاه مازندران
3 دانشگاه مازندران
چکیده
در تحقیق حاضر به بررسی تغییرات مفهوم فرهنگی‌اجتماعی جنسیت با تمرکز بر زنان در انتقال از آثار ادبی مکتوب به سینمای اقتباسی به‌عنوان نوعی ترجمۀ بین‌نشانه‌ای پرداخته شده است. دو فیلم پری (۱۳۷۳) و مهمان مامان (۱۳۸۲) به کارگردانی داریوش مهرجویی به همراه آثار ادبی متناظر آن‌ها به‌عنوان پیکرۀ تحقیق انتخاب شدهاند. از مدل پردیکاکی (۲۰۱۷) برای بررسی عناصر همیشه حاضر در داستان‌گویی شامل پی‌رنگ، تکنیک‌های روایت، شخصیت‌پردازی و زمینه استفاده شد و تحلیل داده‌ها با استفاده از یک چارچوب نظری تجمیعی صورت گرفت. نتایج نشان داد کارگردان با به‌کارگیری تکنیک زنانه‌زدایی و با تأکید بر ویژگی‌های تأثیرگذار زنان در مقابل تفکر قالبی مقاومت کرده و تصویری بهتر و ارتقا یافته از شخصیت‌های زن در مقایسه با شخصیت‌های زن آثار اصلی ارائه داده است. همچنین پری که اقتباس از اثری غیر بومیست، نسبت به مهمان مامان که اقتباس از اثری بومیست، به‌دلیل ملاحظات فرهنگی تغییرات بیشتری داشته است.
تازه های تحقیق
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)
ارسال نظر در مورد این مقاله