احمدی گیوی، ح.، حاکمی شکری، ی. و طباطبایی اردکانی، س. م. (1371). مشکلهای زبان فارسی، زبان و نگارش فارسی. تهران: علامه طباطبایی.
احمدی، ع.، و احمدزاده، س. (1390). عملکرد زبانآموزان ایرانی در آزمون تافل. مطالعات زبان و ترجمه، 23(4)، ۱۲-۲۵.
احمدینسب، ف. (1395). بررسی و نقد وضعیت نشریات حوزۀ پزشکی در بهکارگیری واژههای مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی بر اساس فرهنگ هزار واژه پزشکی. ویژهنامه نامه فرهنگستان، 2 و 3، 217-244.
آشوری، د. (1392). بازاندیشی زبان فارسی. تهران: نشر مرکز.
امانی طهرانی، م. (1395، 31 مرداد). مصاحبه شخصی.
بختیاری، ز. و غلامی، ا. (۱۳۹۹). تحلیل نو واژگان مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی در کتب زیستشناسی متوسطه دوم رشته علوم تجربی. پژوهش در آموزش زیستشناسی، ۵، 41-62.
پرویزی، ن. (1395). بیست سال واژهگزینی. ویژهنامه نامه فرهنگستان، 1، 3-16.
پرویزی، ن. (1395، 4 مرداد). مصاحبه شخصی.
پیشقدم، ر. و فیروزیان پوراصفهانی، ا. (1398). ارزیابی کمی و کیفی وزن فرهنگی شش واژه مصوّب فرهنگستان و متناظر بیگانه آنها در پرتو الگوی هَیَجامَد. نامه فرهنگستان، 2 و 3، 175-200.
درخشان، ش. (1392). بررسی و ارزیابی فعّالیّتهای واژهگزینی فرهنگستان سوم زبان و ادب فارسی ازنظر بخشی از دانشگاهیان دانشگاه شیراز (پایاننامۀ منتشرنشدۀ کارشناسی ارشد). دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
دهقانزاده، ا.، احمدخانی، م.، غیاثیان، م. و سماعی، م. (1398). نگاهی تطبیقی به اصول و سیاستگذاریهای واژهگزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و اینفوترم: بررسی موردی چهل واژه. فصلنامه زبانشناسی اجتماعی، 2(2)، 51-68.
رستمی، ا. (1393). بررسی میزان کاربرد واژگان مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی در گونه علمی زبان فارسی مطالعه موردی وند «ترا».
مقاله ارائهشده در همایش آموزش زبان و ادبیات فارسی، اصفهان، ایران: دانشگاه اصفهان.
زمردیان، ر. (1373). فرهنگ واژههای دخیل اروپایی در فارسی (همراه با ریشۀ هر واژه). مشهد: موسسۀ چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی.
سمیعی گیلانی، ا. (1379). ترکیب و اشتقاق و ابزار واژهسازی. نشر دانش، 97(3)، 13-16.
صادقی، ع. ا. (1384). کلمات روسی در زبان فارسی و تاریخچه ورود آنها. زبانشناسی، 40(2)، 3-46.
صفارمقدم، ا. (1374). فرهنگسـتان دوم. نامه فرهنگسـتان، 1(4)، 158-172.
صفوی، ک. (1379). درآمدی بر معنیشناسی. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی، حوزه هنری.
طباطبایی فارانی، س.، پیشقدم، ر. و مقیمی، س. (1398). معرفی الگوی «هیجامد» بهعنوان شیوهای کارآمد برای کاهش اضطراب خواندن در زبان خارجی. مطالعات زبان و ترجمه، 52(2)، 35-63.
طباطبایی، ع. (1382). اسم و صفت مرکب در زبان فارسی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
فخامزاده، پ. (1398). مبانی اصطلاحشناسی، هلموت فلبر، اینفوترم، پاریس 1984. ویژهنامه نامه فرهنگستان، 2 و 3، 289-293.
فرهنگستان زبان و ادب فارسی (1398). تاریخچه. برگرفته از
گروه واژهگزینی. (۱۳۸۸). اصول و ضوابط واژهگزینی همراه با شرح و توضیحات. تهران، ایران: انتشارات فرهنگستان.
گروه واژهگزینی. (۱۳9۸). اصول و ضوابط واژهگزینی همراه با شرح و توضیحات. تهران، ایران: انتشارات فرهنگستان.
منشیزاده، م. و شریف، ب. (1384). بررسی واژههای عمومی مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی. مجله زبان و ادب، 9(4)، 18-43.
مؤمنی، ش. و فخارزاده، م. (۱۳۹۵). فرایندهای معادلیابی فرهنگستان در حوزه رایانه و فناوری اطّلاعات و پذیرش معادلها در کتب آموزشی. نشریه ادب و زبان، 19(1)، 231-251.
نجفی، ا. (1361). آیا زبان فارسی در خطر است؟ نشر دانش، 14، 34- 97.
Andersen, G. (2014). Pragmatic borrowing. Journal of Pragmatics, 67, 17-33.
Cabré, M. T. (1999). Terminology: Theory, methods, and applications (Vol. 1). Amsterdam. Netherlands: John Benjamin Publishing.
Grant, A. P. (Ed.). (2019). The Oxford handbook of language contact. New York. The United State: Oxford University Press.
Hickey, R. (Ed.). (2020). The handbook of language contact. West Sussex. United Kingdom: John Wiley & Sons.
Infoterm (2005). Guidelines for terminology policies: Formulating and implementing terminology policy in language communities. Paris. France: UNESCO.
Matras, Y., & Sakel, J. (2007). Grammatical borrowing in cross-linguistic perspective. Berlin. Germany: De Gruyter Mouton
Paraskiewicz, K. (2015). English loanwords in New Persian. Folia Orientalia, 52(2), 282–292.
Park, N. (2011). Language purism in Korea today. In B. Jernudd & M. Shapiro (Ed.), The Politics of Language Purism (pp. 113-140). Berlin. Germany: De Gruyter Mouton.
Perry, J. R. (2005). Lexical areas and semantic fields of Arabic loanwords in Persian and beyond. In
É. Á. Csató,
B. Isaksson, &
C. Jahani (Eds.).
Linguistic convergence and areal diffusion: Case studies from Iranian, Semitic and Turkic (pp. 97-107). London. England: Taylor & Francis.
Rüdiger, S. (2018). Mixed Feelings: Attitudes towards English loanwords and their use in South Korea. Open Linguistics, 4(1), 184-198.
Tadmor, U. (2009). III. Loanwords in the world’s languages: Findings and results. In M. Haspelmath & U. Tadmor (Eds.). Loanwords in the World's Languages: A Comparative Handbook (pp. 55-75). Berlin. Germany: De Gruyter Mouton.
Treffers-Daller, J. (2010). Borrowing. In M. Fried, J. O. Östman, & J. Verschueren (Eds.) Variation and change: Pragmatic perspectives (pp. 17-35). Amsterdam. Netherlands: John Benjamin Publishing.
Wüster, E. (1931). International language standardization in engineering with special reference to electrical engineering. Berlin. Germany: VDI Verlag.
Yule, G. (2020). The study of language. London. England: Cambridge university press.
ارسال نظر در مورد این مقاله