احمدی، م، پورنامداریان، ت. (1396). درآمدی بر مهمترین معانی اصطلاح رتوریک. فصلنامة مطالعات زبان و ترجمه، ۵۰(۱) 27-52.
ارسطو. (1343). فن شعر. ترجمة عبدالحسین زرین‌کوب. تهران: بنگاه ترجمه و نشر.
آقاحسینی، ح.، آقازینالی، ز. (1386). مقایسة اجمالی صور خیال در بلاغت فارسی و انگلیسی. گوهر گویا، 1(1)، ۴۹-۷۷.
آقازینالی، ز. (1385). مقایسة صور خیال در ادبیات فارسی و انگلیسی. پایان‌نامة کارشناسی ارشد. دانشگاه اصفهان، اصفهان.
ایبرامز، ا.، و جفری گالت، ه. (1394). فرهنگ توصیف اصطلاحات ادبی. ترجمة سعید سبزیان. تهران: رهنما.
براتی، م. (1396). بررسی و ارزیابی نظریة استعارة مفهوم. پژوهش مطالعات زبانی و بلاغی، 8 (16). ۵۱-۸۴..
براتی، م.، صالحی مازندرانی، م. ر.، امامی، ن.، و لویمی مطلق، ک. (1395). مفهوم‌شناسی تطبیقی استعاره در غرب و بلاغت اسلامی. جستارهای ادبی، ۴۹(192)، ۱۰۷-۱۲۸.
حافظ، ش. (1385). دیوان. به‌تصحیح بهاءالدین خرمشاهی. تهران: دوستان.
داد، س. (1392). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید.
رجایی، م. خ. (1353). معالم‌البلاغه در علم معانی و بیان و بدیع. شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز.
رضایی، ا. (1398). استعاره در گذر زمان؛ بررسی، تحلیل و نقد تطور تعریف استعاره در آثار بلاغی عربی و فارسی. مجلة فنون ادبی، ۱۱(26)، ۶۳-۷۱.
ریچاردز، آ. ا. (1382). فلسفة بلاغت. ترجمة علی محمدی آسیابادی. تهران: قطره.
سپه‌وند، ع. (1391). بلاغت تطبیقی در حوزة فارسی و انگلیسی. رسالة دکتری. دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
سجادی، ب.، رستمی، ن. (1393). اشعار تی. اس. الیوت در زبان فارسی: بررسی موردی ترجمة استعاره‌ها در «سرزمین بی‌حاصل». فصلنامة مطالعات زبان و ترجمه، 47(۱)، ۱۹-۳۶.
سلیمانی، ز. (1390). قرآن، رخ‌نمایی و بالندگی علوم بلاغی، فدک سبزواران، ۲(۸)، ۹۱-۱۰۸.
شفیعی‌کدکنی، م. ر. (1375). صور خیال در شعر فارسی. تهران: آگاه.
شمیسا، س. (1392). بیان. تهران: میترا.
عسکری، ا. ه. (1372). معیارالبلاغه مقدم‌های در مباحث علوم بلاغت (ترجمة صناعتین نظم و نثر عربی). ترجمة محمد جواد نصیری. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
علوی‌مقدم، م.، اشرف‌زاده، ر. (1397). معانی و بیان. تهران: سمت.
فرخزاد، ف. (1369). تولدی دیگر. تهران: مروارید.
کاظمی تبار، م. ع. (1396، 12 بهمن). واکاوی استعاره از منظر بلاغت سنتی و جدید در زبان‌های فارسی، عربی و انگلیسی. مقالة ارائة شده در دومین کنفرانس بین‌المللی بررسی مسائل جاری زبان‌ها، گویش‌ها و زبان‌شناسی، مؤسسة پژوهشگران اندیشمند، اهواز، ایران.
کروچه، ب. (1344). کلیات زیباشناسی. ترجمة فؤاد روحانی. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
لیکاف، ج. (1384). نظریة استعاره. ترجمة فروزان ساجدی. تهران: سورة مهر.
معصومی، ا.، ابن‌الرسول، م. ر.، خاقانی، م.، و رفیعی، ع. (1397). بررسی نظریة «استعاره: نشبیه کوتاه شده» و نسبت آن با نظریه‌های جدید استعاره (مطالعة موردی: سه نظریه از سکاکی، مکس بلک و دیویدسون). انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی، 48، ۸۳-۱۰۲.
مهدی‌زاده سراج، م. (1379). تحلیل معنایی مجاز. مجموعه مقالات دانشگاه علامه طباطبایی، 91، ۷۶۰-۷۷۰.
میرصادقی، م. (1385). واژه‌نامة هنر شاعری: فرهنگ تفصیلی اصطلاحات فن شعر و سبک‌ها و مکتب‌های آن. چاپ سوم. تهران: کتاب مهناز.
هاوکس، ت. (1377). استعاره. ترجمة فرزانه طاهری. تهران: نگاه.
ولک، ر.، وارن، آ. (1373). نظریة ادبیات، ترجمة ضیاء موحد و پرویز مهاجر. تهران: علمی و فرهنگی.
Baldick, C. (2001). The concise Oxford dictionary of literary terms (2nd Ed.). Oxford, England: Oxford University Press.
Barton, E., & Hudson, G. (1997). A contemporary guide to literary term. Boston, MA: Houghton Mifflin Company.
Cuddon, J. (2013). A dictionary literary terms and literary theory (5th Ed.). Now York, NY: Penguin Books.
Perrine. (2018). Literature structure, sound and sense (13th Ed.). Boston, MA: Cegange Learning.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله