نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی

نویسندگان

1 گروه زبان‌شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

2 گروه زبان انگلیسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

3 گروه علوم تربیتی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

هیجانات و حواس، نقش بسیار مهمی در یادگیری و آموزش دارند و مدرسان می‌توانند از طریق تحریک هیجانات و استفاده از حواس گوناگون به‌هنگام آموزش زبان دوم برای زبان‌آموزان موفق‌تر عمل کنند. لذا ایجاد ارتباطات هیجانی مطلوب و تأثیرگذاری بر حواس به‌منظور افزایش توان یادگیری، حائز اهمیت زیادی است. «هَیجامَد» ترکیبی از دو واژة «هیجان» و «بسامد» است که به هیجانات ناشی از حواسی که تحت تأثیر بسامد واژگان قرار دارند، اشاره می‌کند. در این مقاله برآنیم تا چگونگی تغییر نگرش در یادگیری زبان‌آموزان غیرفارسی‌زبان را به هنگام استفاده از الگوی «هَیجامَد» بسنجیم. بدین منظور با استفاده از الگوی هَیجامَد، به 60 زبان‌آموز غیرفارسی‌زبان از 16 کشور، در 6 جلسه موضوعات فرهنگی تدریس شد و سپس از آن‌ها مصاحبه گرفته شد و نتایج به‌صورت کیفی ارزیابی شد. نتایج به‌دست آمده از تحلیل مصاحبه‌ها حاکی از این است که استفاده از الگوی «هَیجامَد» بر نگرش زبان‌آموزان غیرفارسی‌زبان، مؤثر است و هرچه هَیجامَد فارسی‌آموز نسبت به موضوع تدریس‌شده بیشتر باشد، عملکرد او بهتر خواهد بود. در نتیجه از آن‌جایی‌که این الگو، کیفیت یادگیری زبان فارسی را از طریق ایجاد ارتباط بین فرهنگی، هیجانات زبان‌آموزان و فعال‌سازی سطوح مختلف هَیجامَد ارتقا می‌دهد، به‌نظر می‌رسد می‌تواند الگوی مناسبی برای تدریس زبان فارسی به‌عنوان زبان دوم محسوب شود.

کلیدواژه‌ها

1. امین‌یزدی، س.، و عالی، ش. (1394). شناخت و درمان اتیسم: معرفی رویکرد نوین تحول یکپارچه انسان (DIR). مشهد: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی.
2. پیش‌قدم، ر.، طباطبائیان، م.، و ناوری، ص. (1392). تحلیل انتقادی و کاربردی نظریه‌های فراگیری زبان اول از پیدایش تا تکوین. مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.
3. پیش‌قدم، ر.، و فیروزیان‌پور اصفهانی، آ. (در دست چاپ) معرفی «هیَجامَد» بهعنوان ابزاری مؤثر در پذیرش نوواژه‌های مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی. جستارهای زبانی.
4. قلی‌پور، آ. (1386). مدیریت رفتار سازمانی. تهران: سمت.
5. کاویانی، م. (1387). آموزش زبان فارسی (کتاب هفتم). قم: مرکز آموزش زبان و معارف اسلامی.
6. کریمی، ی. (1377). نگرش و تغییر نگرش. تهران: ارسباران.
7. میردهقان، م.، وکیلی‌فرد، آ.، منتظری‌راد؛ ز.، و باقری، ف. (1395). چارچوب مرجع آموزش زبان فارسی به غیر فارسی‌زبانان. تهران: خاموش.
8. Baines, L. (2008). A teachers’ guide to learning multisensory improving literacy by engaging the senses. Virginia USA: Association for supervision and curriculum development (ASCD).
9. Dornyei, Z. (2007). Research methods in applied linguistics. Oxford: Oxford University Press.
10. Gardnerm R.C., Trembaly, P.F., & Masgoret, A. (1997). Towards a full model of second language learning: An empirical investigation. The Modern Language Journal, 81, 345-362.
11. Golkowska, K. (2007). The role of affect in developing communicative and cultural competence in ESP. In English Education and English for Specific Purposes. Retrieved March 1, 2017, from Qatar-weil.cornell.edu/about Us/fa/bios/golkowskaKrystyna.html.
12. Greenspan, S., & Wieder, S. (1997). Developmental pattern and outcomes in infants and children with autistic spectrum diagnoses. Journal of Developmental and Learning Disorders, 1, 87-142.
13. Mayer, R.E. (2003). Elements of a science of e-learning. Educational Computing Research, 29 (3), 297-313.
14. Pekrun, R., Goetz, Th., Titz, W., & Peery, R. (2002). Positive emotions in education. Oxford: Oxford University Press.
15. Pishghadam, R. (2016a). Emotioncy, extraversion, and anxiety in willingness to communicate in English. Paper presented at the 5th International Conference on Language, Education and innovation. England: London.
16. Pishghadam, R. (2016b). A look into the life of the senses: Introducing educational emotioncy pyramid [PowerPoint slides]. Retrieved from http:// pishghadam.profcms.um.ac.ir/index.php/index.php?option=com_profactivity&task=allPublications
17. Pishghadam, R., Abbasnejad, H. (2016). Emotioncy: A potential measure of readability. International Electronic Journal of Elementary Education, 9(1), 109-123.
18. Pishghadam, R., & Abbasnejad, H. (2017). Introducing emotioncy as an invisible force controlling causal decisions: A case of attribution theory. Polish Psychological Bulletin, 48(1), 129-140.
19. Pishghadam, R., Adamson, B., & Shayesteh, S. (2013). Emotion-based language instruction (EBLI) as a new perspective in bilingual education. Multilingual Education, 3(9), 1-16.
20. Pishghadam, R., Baghaei, P., & Seyednozadi, Z. (2016). Introducing emotioncy as a potential source of test bias: a mixed Rasch Modeling study, International Journal of Testing, 17 (2), 127-140.
21. Pishghadam, R., Jajarmi, H., & Shayesteh, S. (2016). Conceptualizing sensory relativism in light of emotioncy: A movement beyond linguistic relativism. International Journal of Society, Culture & Language, 4(2), 11-21.
22. Pishghadam, R., Rahmani, S.,& Shayesteh, S. (In press). Compartmentalizing culture teaching strategies under an emotioncy-based model. Kasertsart Journal of Social Sciences. 28 (3).
23. Pishghadam, R., Shayesteh, S. (2016). Emotioncy: A post-linguistic approach toward vocabulary learning and retention. Sri Lanka Journal of Social Sciences, 39(1), 27-36.
24. Pishghadam, R., Shayesteh, S. (2017). The consolidation of life issues and language teaching on the life-language model of emotioncy. Humanizing language Teaching. 19 (2), 1-14.
CAPTCHA Image