میثم ابراهیمی؛ مهیار علوی مقدم؛ محمد داوودی
چکیده
بهرغم تمام مشابهاتی که بین دو حوزة بلاغت ایرانی‑اسلامی و بلاغت انگلیسی‑اروپایی وجود دارد، توجّه بیشتر حوزة بلاغت ایرانی‑اسلامی به مباحث سه علم بیان، بدیع و معانی و درعینحال، گاه دقّتورزی بیشتر در بلاغت انگلیسی‑اروپایی و توجّه بیشتر به بلاغت نوشتاری در گسترة جغرافیایی ایران و بلاغت گفتاری در اروپا، از وجوهی است که این حوزههای ...
بیشتر
بهرغم تمام مشابهاتی که بین دو حوزة بلاغت ایرانی‑اسلامی و بلاغت انگلیسی‑اروپایی وجود دارد، توجّه بیشتر حوزة بلاغت ایرانی‑اسلامی به مباحث سه علم بیان، بدیع و معانی و درعینحال، گاه دقّتورزی بیشتر در بلاغت انگلیسی‑اروپایی و توجّه بیشتر به بلاغت نوشتاری در گسترة جغرافیایی ایران و بلاغت گفتاری در اروپا، از وجوهی است که این حوزههای بلاغی را از یکدیگر متمایز میکند. رویکرد تطبیقی به بلاغت در دو زبان فارسی و انگلیسی، بهویژه در طبقهبندی صِناعات مطرح بدیع که موضوعی اصلی این پژوهش است، به پژوهشگر در تحلیل جنبههای زیباییشناسی سخن کمک میکند و موجب غنای بلاغت در هر دو حوزة زبانی میشود. ازاینرو، طرح پرسشهایی مانند چگونگی روششناسی طبقهبندی بلاغت در زبانهای فارسی و انگلیسی، میزان شباهتها و تفاوتها در چارچوب طبقهبندی بلاغت و چگونگی زیباییشناسی بلاغت در این دو زبان، از پرسشهای اساسی در چنین پژوهشی است که میکوشیم با روش تحلیل کیفی‑کمّیگرایانه و روش گردآوری کتابخانهای اطّلاعات، به این پرسشها پاسخ دهیم. دستاورد این پژوهش این است که در زبانهای فارسی و انگلیسی، بیشتر میتوان به بررسی تطبیقی علم بدیع در مقایسه با دو علم معانی و بیان پرداخت. علم بدیع، در بلاغت فارسی بهعنوان یک دانش مستقل شناخته میشود، بسیار گستردهتر از بلاغت انگلیسی است که بهعنوان علم خاصّی مطرح نیست و اصطلاحات و مفاهیم بدیعی در زبان انگلیسی، گاه با صِناعات علم معانی و بیان درهمآمیخته است و نیز مرزهای آرایههای لفظی و معنوی برخلاف زبان فارسی در زبان انگلیسی از یکدیگر چندان تفکیک نشده است.
میثم ابراهیمی؛ مهیار علوی مقدم؛ محمد داوودی
چکیده
کندوکاو در پیشینة تاریخی بلاغت در زبانهای فارسی و انگلیسی، ما را با برخی همانندیها و تمایزها و در نتیجه طبقهبندی بلاغی آشنا میکند. در این مقاله، میکوشیم به واکاوی تطبیقی یکی از شاخههای اساسی بلاغت در حوزههای زبانی و ادبی در علم «بیان» یعنی «استعاره» و طبقهبندی انواع آن در زبانهای فارسی و انگلیسی بپردازیم ...
بیشتر
کندوکاو در پیشینة تاریخی بلاغت در زبانهای فارسی و انگلیسی، ما را با برخی همانندیها و تمایزها و در نتیجه طبقهبندی بلاغی آشنا میکند. در این مقاله، میکوشیم به واکاوی تطبیقی یکی از شاخههای اساسی بلاغت در حوزههای زبانی و ادبی در علم «بیان» یعنی «استعاره» و طبقهبندی انواع آن در زبانهای فارسی و انگلیسی بپردازیم تا به این ترتیب به زمینهها و خاستگاههای جهاننگری و زیباشناختی این دو زبان دست یابیم. استعاره از تخییلآمیزترین صناعات مطرح در قلمرو علم بیان است که در بلاغت فارسی و انگلیسی در کنار وجوه تمایز، همانندیهای بسیاری نیز دارند. استعاره در زبان انگلیسی به گستردگی و جزنگری زبان فارسی بحث نشده و کلیتر و در عین حال، دقیقتر و منظمتر بررسی شده است. در زبان بلاغی انگلیسی ذکر هر دو طرف اصلی تشبیه (مشبه و مشبّهبه) که در زبان بلاغی فارسی جز تشبیهات طبقهبندی میشود استعارة صریح خوانده شده است. استعاره در فارسی و انگلیسی دارای طبقهبندیهایی است که میتوان نمونههایی از استعاره را در میان این دو زبان یافت. ضمن آن که در بلاغت انگلیسی گونهای استعاره وجود دارد که در آن هر دو رکن اصلی استعاره حذف میشوند که این نوع در بلاغت فارسی نمونهای ندارد.