A Comparative Study of Cohesion Factors in Surah Al-Muzzammil and Persian Translation by Musavi Garmarudi: Halliday and Hassan’s Cohesion Theory

Document Type : Research Article

Authors

• Ezzat Molla Ebrahimi
• Zahra Rezaee

Department of Arabic Language and Literature, University of Tehran, Tehran, Iran

https://doi.org/10.22067/lts.v54i2.86140

Abstract

Cohesion is a significant aspect of the Quranic language. As a matter of fact, cohesion refers to the structural-lexical relations within a text and it is a textual mechanism bringing text sentences together. Halliday’s (1976) model of cohesion was complemented by Hassan’s (1984) cohesion theory. The present study discusses and examines cohesion and cohesive devices in Surah Al-Muzzammil (the seventy-third chapter of the Qur’an) and its translation by Musavi Garmarudi. The findings suggested that all cohesive devices were employed at a non-structural level in this Surah and its translation. More specifically, lexical cohesion included reiteration, synonym, antonym, hyponymy, meronymy, equivalence and naming. Additionally, grammatical cohesion contained reference types, substitution and ellipsis. This paper also showed that there is a strong connection and cohesion among various components of the Surah and its translation, which is a basis for understanding the miracles of the Qur’an. Also, such a high degree of similarity between the source text and the target text indicated that the translator was successful in conveying the cohesive devices to the target text.
 

Keywords

• Surah Al-Muzzammil
• Musavi Garmarudi
• Lexical Cohesion
• Grammatical Cohesion
• Theory of Halliday and Hassan

20.1001.1.22285202.1400.54.2.7.6

References

قرآن کریم.

امرایی، م.، و رضایی هفتادر، غ.، و زند وکیلی، م. (1396). ارزیابی مقایسه‌ای انسجام در سورۀ علق و ترجمۀ آن از حدّاد عادل بر اساس نظریّۀ هلیدی و حسن. پژوهش‌های ترجمه در زبان و ادبیات عربی، 16(7)، 119-148.

اورکی، غ.، و ویسی، خ. (1395). بررسی تطبیقی عناصر انسجام متنی در سورۀ مبارکۀ ناس و ترجمۀ فارسی آن بر پایۀ نظریّۀ انسجام متن هلیدی و حسن، علوم قرآن و تفسیر، 1(2)، 129-146.

ایشانی، ط.، و نعمتی قزوینی، م. (1392). بررسی انسجام و پیوستگی در سورۀ صف با رویکرد زبان‌شناسی نقش‌گرا. انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی، 9(27)، 65-95.

خامه‌گر، م. (1397). نقد و بررسی نظریّه بسط متن در تحلیل انسجام متنی سوره‌های قرآن بر اساس دیدگاه حسین عبدالرئوف. مطالعات متون اسلامی، 2(3)، 119-136.

خجندی، ع. (1385). ترجمۀ قرآن استاد گرمارودی در یک نگاه. بینات، 49 و 50، 422-425.

زند وکیلی، م.، و امرایی، م. (1396). ارزیابی مقایسه‌ای ابزارهای انسجام در سورۀ طارق و ترجمۀ آن از محمّدمهدی فولادوند: از دیدگاه نظریّۀ هلیدی و حسن. مطالعات ترجمه قرآن و حدیث، 4(7)، 1-36.

شاهپری، ع.، و مهدوی‌نیا، م.، و سماواتی، ع. (1396). بررسی نقش عوامل انسجامی در ترجمه‌های انگلیسی قرآن (بر اساس الگوی هلیدی و حسن). سراج منیر، 27(8)، 7-42.

طباطبایی، م. (1417 ق). المیزان فى تفسیر القرآن. قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.

عباسی، م.، و اویسی کهخا، ع.، و ثواب، ف. (1395). انسجام واژگانی در متن سوررئالیستی بوف کور بر پایۀ نظریّۀ هلیدی و حسن. جستارهای زبانی، 6(34)، 283-308.

فارسیان، م.، و اسماعیلی، ن. (1397). واکاوی تکرار عبارت بسم الله الرحمن الرحیم و ارزیابی برگردان فرانسوی آن. مطالعات زبان و ترجمه، 51(1)، 47-64.

مختاری، ق.، و خدابخش­نژاد، م. (1397). تحلیل زیبایی­شناسی آیات قرآن کریم بر پایۀ عنصر انسجام و پیوستگی بررسی نمونه­ای سوره­های جزء سی­ام. پژوهش­های زبان‌شناختی قرآن، 13(1)، 107-126.

موسوی گرمارودی، ع. (1384). ترجمه قرآن کریم. تهران: انتشارات قدیانی.

میراحمدی، ر.، و آقاجانی، م. (1396). عناصر برجسته انسجام در بائیه متنبّی بر اساس نظریّۀ هلیدی، زبان و ادبیات عربی، 17، 233-265.

نعمتی قزوینی، م.، و ایشانی، ط. (1394). مقایسه کاربست عوامل انسجام در سوره اعلی و ترجمه آن از صفارزاده. پژوهش‌های قرآنی، 1(20)، 120-145.

نیازی، ش.، هاشمی، ا. (1398). بررسی چگونگی کارآمدی مؤلفه «شفاف‌سازی» الگوی برمن در ارزیابی ترجمه قرآن: مورد پژوهی ترجمه رضائی. مطالعات زبان و ترجمه، 52(4)، 161-193.

نیازی، ش.، و قاسمی، ز. (1397 (الف)). الگوهای ارزیابی ترجمه (با تکیه بر زبان عربی). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

نیازی، ش.، و قاسمی، ز. (1397 (ب)). تحلیل زبان‌شناختی متون عربی (با تکیه بر دستور نقش‌گرای هلیدی). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

هلیدی، م.، و حسن، ر. (1393). زبان، بافت و متن: جنبه‌هایی از زبان در چشم‌اندازی اجتماعی- نشانه‌شناسی. ترجمۀ مجتبی منشی‌زاده و طاهره ایشانی، تهران: انتشارات علمی.

 

Halliday, M., Hassan, R. (1976). Cohesion in English. London: Longman.

Hameed, H. T. (2008). Cohesion in Texts: A Discourse Analysis of a New Article in a Magazine. Al-Fatih Journal. 4(37) 81-114.