افخمینیا، م.، جواری، م. ح.، و وصال، م. (۱۳۹۶). تحلیل ادبی-جامعهشناختی زن زیادی جلال آلاحمد بر طبق الگوی لوسین گلدمن. پژوهش زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه تبریز، ۱۱(۲۰)، ۲۵-۳۹.
امامی، ک. (۱۳۷۸). آلاحمد تصویرگر جامعهای نابسامان. برگرفته از «یادنامة جلال آلاحمد». تألیف و گردآوری: علی دهباشی. تهران: به دید- شهاب ثاقب.
اهردهی، س. (۱۳۹۴). مطالعة تطبیقی دو رمان فرانسه و فارسی وانهاده اثر سیمون دو بوار و جزیرة سرگردانی اثر سیمین دانشور از منظر روایتشناسی، (پایاننامة کارشناسی ارشد). دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
آلاحمد، ج. (۱۳۲۷). سه تار. تهران: ابر سفید.
آلاحمد، ج. (۱۳۳۱). زن زیادی. تهران: ابر سفید.
آلاحمد، ج. (۱۳۴۱). غربزدگی. تهران: ابر سفید.
آلاحمد، ج. (۱۳۴۵). خسی در میقات. تهران: ابر سفید.
آلاحمد، ج. (۱۳۶۰). سنگی برگوری. تهران: ابر سفید.
آلاحمد، ج. (۱۳۸۶). در خدمت و خیانت روشنفکران. تهران: فردوس.
آلاحمد، ج. (۱۳۹۰). ارزیابی شتابزده. قم: ژکان.
بابایاری روشتی، م.، و یوسفیبهزادی، م. (۱۳۹۷). خوانشی نو از غربزدگی جلال آلاحمد: تقابل شرق و غرب. قلم- نشریة انجمن ایرانی زبان و ادبیات فرانسه، ۱۴(۲۸)، ۱۹۱-۲۰۶.
باختری، ز. (۱۳۹۳). تأثیر سبک نویسندگی بر سبک ترجمه نویسندگان مترجم، (پایاننامة کارشناسی ارشد). دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
براتی خوانساری، م.، زیاری، ح.، و ضیغمی، ا. (۱۳۹۳). تحلیل نوعی تداخل زمانی فعل در متون روایی قدیم. نشریة فنون ادبی دانشگاه اصفهان، ۶(۱)، ۳۵-۴۴.
بهارلو، م. (۱۳۶۹). داستان کوتاه ایران. تهران: طرح نو.
پراور، ز.س. (۱۳۹۳). درآمدی بر ادبیات تطبیقی. ترجمة علیرضا انوشیروانی و مصطفی حسینی. تهران: سمت.
پرهام، س. (۱۳۶۲). رئالیسم و ضد رئالیسم در ادبیات. تهران: نیل.
پک، ج. (۱۳۶۶). شیوة تحلیل رمان. ترجمة احمد صدارتی. تهران: نشر مرکز.
چناری، ع. (۱۳۹۲). بررسی تطبیقی رئالیسم اجتماعی در داستانهای جلال آلاحمد و نجیب محفوظ، (پایاننامة کارشناسی ارشد). دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.
خبازیانزاده، م.ا. (۱۳۷۶). تکنیک و مضامین در اثر ترز دسکیرو اثر فرانسوا موریاک، (پایاننامة کارشناسی ارشد). دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
دانشور، س. (۱۳۷۱). غروب جلال. قم: خرم.
دریایی، م.، و اسعد، م. (۱۳۸۷). نظریة رمان و تحلیل رئالیستی رمان کوتاه مدیر مدرسه. نشریة زیباییشناسی ادبی، ۴(۱۹)، ۶۷-۱۰۰.
راد، آ.، فارسیان، م.ر.، و بامشکی، س. (۱۳۹۷). بررسی تطبیقی تصویر جنگ جهانی در رمانهای خون دیگران و سووشون. مطالعات زبان و ترجمه، ۵۱(۳)، ۱-۳۱.
رضائی، م.، و آهنسازسلماسی، س. (۱۳۹۶). مطالعة تطبیقی عناصر معنایی و سبکی در جزیرة سرگردانی اثر دانشور و سرنوشت بشر اثر مالرو. پژوهش زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه تبریز، ۱۱(۲۰)، ۱۰۱-۱۲۸.
ریمونکنان، ش. (۱۳۸۷). روایت داستانی. ترجمة ابوالفضل حری. تهران: نیلوفر.
زرینکوب، ع. (۱۳۵۴). نقد ادبی، ج. ۱. تهران: امیرکبیر.
سیدحسینی، ر. (۱۳۷۶). مکتبهای ادبی. چاپ یازدهم، ج. ۱. تهران: نگاه.
شرکتمقدم، ص.، و زیار، م. (۱۳۹۶). سبک نوشتاری سلین و تأثیر آن بر برخی آثار آلاحمد. پژوهش زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه تبریز، ۱۱(۲۰)، ۱۲۹-۱۵۰.
عبادزادهکرمانی، م. (۱۳۳۵). سیمای زنان در آینة زمان. تهران: حقایقی.
عباسی، ع. (۱۳۹۳). روایتشناسی کاربردی. تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
عسگریحسنکلو، ع. (۱۳۸۹). نقد اجتماعی رمان معاصر فارسی با تأکید بر ده رمان برگزیده. تهران: فرزان روز.
علوی، ب. (۱۳۸۶). تاریخ ادبیات معاصر ایران. ترجمه سعید فیروزآبادی. تهران: حامی.
فرزاد، ع. (۱۳۷۸). دربارة نقد ادبی. تهران: قطره.
فرصتیجویباری، ر.، و رحیمیدون، ف. (۱۳۹۰). مقایسة دیدگاه جلال آلاحمد و مصطفی لطفیمنفلوطی در زمینة روشنفکری و غربزدگی. مطالعات ادبیات تطبیقی جیرفت، ۵(۲۰)، ۱۰۱-۱۱۶.
کریمی، س. (۱۳۹۵). بررسی رئالیسم در رمان العبرات منفلوطی و مدیر مدرسه جلال آلاحمد، (پایاننامة کارشناسی ارشد). دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
معین، م. (۱۳۸۹). نقد مضمونی؛ آرا، اندیشهها و روششناسی ژرژ پوله. تهران: شرکت علمی و فرهنگی.
میرزایی، ح. (۱۳۷۹). جلال اهل قلم (زندگی، آثار و اندیشههای جلال آلاحمد). تهران: صدرا.
میرعابدینی، ح. (۱۳۷۷). صد سال داستاننویسی در ایران. جلد دوم. تهران: تندر.
ندا، ط. (۱۳۸۳). ادبیات تطبیقی. ترجمة هادی نظری منظم. تهران: نی.
هاشمی، م.ر.، حیدری، ف.، و رضاییدانش، ی. (۱۳۹۵). جامعهشناسی ترجمه متون نمایشی در دوره قاجار: با نگاهی بر تأثیر شرایط اجتماعی آن دوران بر انگیزههای مترجمان. فصلنامة مطالعات زبان و ترجمه دانشگاه فردوسی مشهد، ۴۹(۴)، ۱۵-۳۴.
یونسی، ا. (۱۳۸۲). هنر داستاننویسی. تهران: نگاه.
12– Jaloux, E. (1933) .François Mauriac Le Romancier et ses personnages suivi de L’education des filles. Paris, France: CORRÊA.
Azhand, Y. (1984). La litterature moderne de l’Iran. Teheran, Iran: Amir Kabir.
Balay, Ch. (1998). Litterature et individu en Iran, Cahiers d'Etudes sur la Mediterranee orientale et le monde Turco-Iranien.
Barre, J. L. (2010) .François Mauriac, biographie intime. t .II-1940-1970. Paris, France: Fayard.
Bergez, D. (1990) .Introduction aux methodes critiques pour l’analyse litteraire. Paris, France: Bordas.
Bjork, N. (2000) .Chant de sirènes. Paris, France: Fayard.
Cormeau, N. (1951) .L’Art de François Mauriac. Paris, France: Bernard Grasset Éditeur.
Dastghyb, A. (1371/1992) .La critique des œuvres de Djalâl Al-e Ahmad. Teheran, Iran: Djarf.
De Beauvoir, S. (1949) .Le Deuxième Sexe. tome1. Paris, France: Gallimard.
De Boisdeffre, P. et al. (1963) .Dictionnaire de litterature contemporaine. Universitaires, Paris, France.
Dehbâshi, A. (1985) .Memorial de Djalâl Al-e Ahmad. Teheran, Iran: Passargad.
Hobsbawm, E. (1963) .Les primitifs de la revolte dans l’Europe moderne. Paris, France: Fayard.
Kasmâï, A. A. (1984) .Les ecrivains precurseurs dans la litterature d’aujourd’hui de l’Iran. Teheran, Iran: Sherkate Mo’alefān va Motarjemine Iran.
Labruyere, J. (1931) .Les Caractères. Paris, France: Gallimard.
Mauriac, F. (1925) .Le Desert de l’amour. Paris, France: Librairie generale française.
Mauriac, F. (1927) .Therèse Desqueyroux. Paris, France: Bernard Grasset.
Mauriac, F. (1951) .Le Sagouin. Paris, France: Librairie Plon.
Mauriac, F. (1999) .Le romancier et ses personnages, OC., II. Paris: Gallimard.
Millet, K. (2000) .Les politiques sexuelles. Illinois, IL: Chicago University of Illinois.
Mirabedini, H. (1990) .Cent ans de la litterature romanesque iranienne. Teheran, Iran: Tondar. (En Persan)
Monferier, J. (ed.). (1984). «Mauriac romancier», La revue des lettres modernes François Mauriac 4. Lettres Modernes.
Monteherlant, H. (1993) .Les Jeunes Filles. Paris, France: Gallimard.
Pirouz, Gh. (1993) .Recherche dans les œuvres, les pensees et le style de Djalâl Al-e Ahmad. Teheran, Iran: Hozeye Honary.
Rousseaux, A. (1932) .Âmes et visages du vingtième siècle. Paris, France: Bernard Grasset.
Sepanlou, M. A. (1362/1983) .Les ecrivains modernes d’Iran. Teheran, Iran.
Suffran, M. (1973) .François Mauriac, Écrivain d’hier et d’aujourd’hui45. Paris, France: Seghers.
Touzot, J. (1985) .François Mauriac, une configuration romanesque. Profil rhetorique et stylistique. Paris, France: Lettres Modernes.
Touzot, J. (2000) .François Mauriac. «Cahiers de L’Herne». Paris, France: Fayard.
Send comment about this article