ابراهیمی، ش و پهلواننژاد، م. (١٣٩2). بررسی زبانشناختی باهمآییهای واژگانی درخمسة نظامی. ادب و زبان، ۱۶(34)، 33-52.
افشینپور، م.، و ابنالرسول، م. (1393). بررسی خطاهای باهمآیی دستوری فارسیآموزان عربیزبان. در مقدم، م. (گردآورنده)، مجموعهمقالات نهمین همایش زبانشناسی ایران دانشگاه علامه طباطبایی، (صص. 153-164). تهران، ایران: دانشگاه علامه طباطبایی.
امامی. ک. (۱۳۹۳). فرهنگ معاصر کیمیا. تهران: فرهنگ معاصر.
امیریفر، م.، روشنفکر، ک.، پروینی، خ.، و کرد زعفرانلو، ع. (139۶). خطاهای ترجمه در باهمآییهای قرآنی با تکیه بر دیدگاههای نیومارک بیکر و لارسون. پژوهشهای ترجمه در زبان و ادبیات عربی، ۷(۱۶)، ۶۱-۸۶.
انوری، ح. (١٣٨١). فرهنگ سخن. تهران: سخن.
باطنی، م. (۱۳۸۸). فرهنگ همایندهای پویا. تهران: فرهنگ معاصر.
باطنی، م. (1392). توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی. تهران: امیرکبیر.
بهجو، ز. (1377). طرح کدبندی ابزارهای انسجام در زبان فارسی. فرهنگ، ۱۱(۲۵و۲۶)، 189-212.
پناهی، ث. (١٣٨١). باهمآیی و ترکیبات باهمآیند در زبان فارسی. نامة فرهنگستان، ۳(۱۹)، ١٩٩-٢١١.
خزاعیفر، ع. (۱۳۹۴). نقد نقد نقد ترجمه. مترجم، ۲۴(۵۶)، ۳-۲۱.
خزاعیفر، ع. (۱۳۹۷). گرته برداری. مترجم، ۲۶(۶۳)، ۲۵-۳۰.
روزگار، ع. (1390). استراتژیهای بهکار رفته در ترجمه باهمآییهای لغوی قرآن کریم. (پایاننامه کارشناسی ارشد)، دانشگاه آزاد اسلامی تهران.
شریفی، ش.، و نامور فرگی، م. (1391). تقسیمبندی جدید انواع باهمآیی واژگانی با در نظر گرفتن ویژگیهای فرامتنی در شکلگیری انواع باهمآیی. زبانشناسی و گویشهای خراسان، ۴(۷)، 39-62.
شـهریاری، ز. (١٣٧٨). مـحدودیت بـاهمآیی واژگان و ترجمه و تحقیق. (پایاننامة کارشناسی ارشد). دانشگاه آزاد اسلامی تهران.
صفوی، ک. (١٣79). درآمدی بر معناشناسی. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی.
صفوی، ک. (١٣٨٢). پژوهشی دربارة باهمآیی واژگان در زبان فارسی. مجلة زبان و ادب، ۷(١۸)، ۱-۱۳.
قریشی، م.، بقائی، ه.، و علیزاده، ع. (1394). میزان هماهنگی در تکرار برخی واژگان و ترکیبات همآیند قرآن و ترجمة آنها. مطالعات ترجمه، ۱۳(49)، 69-84.
میرزایی، م. (1392). مترجم بومی، مترجم بیگانه و نحوة برخورد آنها با واژگان همایند. فصلنامة ادبیات و علوم انسانی، ۸(2۸)، 53-67.
Benson, M., Benson, E., & Ilson, R. (1997). The BBI dictionary of English word combinations. Amsterdam, the Netherlands: John Benjamins.
Bernardini, S. (2007, September). Collocations in translated language: Combining parallel, comparable and reference corpora. Paper presented at the 4th Corpus Linguistics Conferences, University of Birmingham, Birmingham, England.
Firth, J. R. (1957). Modes of meaning. Oxford, England: Oxford University Press.
Halliday, M. A. K., & Hasan, R. (1992). Cohesion in English. London, England: Longman.
Hoey, M. (2000). A world beyond collocation: New perspectives on vocabulary teaching. In M. Lewis (Ed.), Teaching collocation (pp. 224-243). Hove, UK: Language Teaching Publications.
Jelinkova, K. (2009). Translation equivalents of collocations in business English (Unpublished bachelor’s thesis). Masaryk University, Brno, Czech Republic.
McCarthy, M. (1990). Vocabulary. Oxford, England: Oxford University Press.
McKeown, K., & Dragomir, R. (2000). Collocations. In D. Moisl (Ed.), Handbook of natural language processing (pp. 507-523). New York, NY: CRC Press.
Mollanazar, H. (1990). The role of collocation in translation (Unpublished master’s thesis). Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran.
Nowruzi Khiabani, M. (2000). Sources of collocational clashes. Language and Literature, 4(8), 1-11.
Palmer, F. R. (1981). Semantics. Cambridge, England: Cambridge University Press.
Rabeh, F. (2010). Problems in translating collocations (Unpublished master’s thesis). Faculty of Letters and Languages, Mentouri University-Constantine, Algeria.
Schäffner, C., & Adab, B. (2000). Developing translation competence. Amsterdam, the Netherland: John Benjamins.
Sinclair, J. (1966). Beginning the study of lexis. In C. E. Bazell, J. C. Catford, M. A. K. Halliday, & R. H. Robins (Eds.), In memory of J. R. Firth (pp. 148-162). London: Longman.
Toury, G. (2000). The nature and role of norms in translation. In L. Venuti (Ed.), Translation studies reader (pp. 198-211). London, England: Routledge.
ارسال نظر در مورد این مقاله