مهرنوش فخارزاده؛ احمد دباغ زاده دزفولی
چکیده
در مطالعات مترجم، مطالعۀ سبک ترجمهای مترجمان، بهویژه از دیدگاه جامعهشناسی، حوزهای توسعهنیافته است؛ بنابراین، پژوهش حاضر، نظریّۀ «عمل بوردیو» را بهعنوان چارچوب نظری جامعهشناسی جهت مطالعۀ نمودهای عادتوارۀ مترجم به کار گرفته است. بدین منظور در ابتدا، پیکرهای موازی از دو کتاب Moby- Dick; or The Whale وTo the Lighthouse و دو ترجمه ...
بیشتر
در مطالعات مترجم، مطالعۀ سبک ترجمهای مترجمان، بهویژه از دیدگاه جامعهشناسی، حوزهای توسعهنیافته است؛ بنابراین، پژوهش حاضر، نظریّۀ «عمل بوردیو» را بهعنوان چارچوب نظری جامعهشناسی جهت مطالعۀ نمودهای عادتوارۀ مترجم به کار گرفته است. بدین منظور در ابتدا، پیکرهای موازی از دو کتاب Moby- Dick; or The Whale وTo the Lighthouse و دو ترجمه از هر یک از این دو کتاب با شیوۀ نمونهگیری تصادفی ایجاد شد. یکی از ترجمههای هر دو کتاب توسط صالح حسینی انجام شده است. نمونهها با بررسی دقیق خروجیهای نرمافزار «انتکانک»، در سطوح ساختواژه، انتخاب واژگان و عبارات مطالعه شدند و نسبت «نوع-واژه» به «نماد-واژه» محاسبه شد. افزون بر این، بهمنظور تأیید یا رد یافتهها، مصاحبهای نیمهساختارمند با صالح حسینی انجام شد. نتایج نشانداد که ابعاد مختلف سبک ترجمهای صالح حسینی از جمله گرایش به استفاده از واژگان عربی و ادبی کهن، گرایش به استفاده از ساختواژههای متنوّع و آرایههایی چون تتابع اضافات، میتواند گواهی بر عادتوارۀ ترجمهای وی باشد که از طریق میدانهایی که صالح حسینی در آنها به سر برده و موضعی که در آن میادین داشته است، قابل تبیین هستند. میدانها، تجربیات زندگی و ارتباطات صالح حسینی با کنشگران متعدّد، سبک وی را در ترجمه شکل دادهاند و میتوان آن سبک خاص را سبک کهنگرای صالح حسینی نامید.