احمدی، ب. (1395). ساختار و تأویل متن. تهران: مرکز.
ایزوتسو، ت. (1374). خدا و انسان در قرآن: معنیشناسی جهانبینی قرآنی. ترجمة احمد آرام. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
آشوری، د. (1392). شعر و اندیشه. تهران: مرکز.
بابک معین، م. (1391). استعاره و پیرنگ در اندیشة پل ریکور. نقد ادبی، 5(20)، 7-26.
بارت، ر. (1395). نقد و حقیقت. ترجمة شیرین‌دخت دقیقیان. تهران: مرکز.
پارساخانقاه، م. (1396). استعاره و فلسفه نزد دریدا و ریکور. حکمت و فلسفه، 13(49)، 7-22.
پناهبر، ا.، حسابی، ا.، و پیرنجمالدین، ح. (1395). تعادل زیباییشناختی در ترجمة رباعیات خیام با استفاده از نظریات زیباییشناسی دریافت و استعاره شناختی. مطالعات زبان و ترجمه، 49(1)، 19-40.
ترابیمقدم، م.، و خلیفهلو، ف. (1396). محدودیت‌های شناختی موجود در آرایة استعاره. پژوهشنامة ادب غنایی، 15(29)، 31-48.
حسنی، ح. (1393). عوامل فهم متن در دانش هرمنوتیک و علم اصول استنباط از دیدگاه پل ریکور و محقق اصفهانی. تهران: هرمس.
حسینپناهی، ف.، و شیخاحمدی، ا. (1396). زبان، استعاره، حقیقت (بررسی نقش استعاره در تکوین پساساختارگرایی: با تکیه بر آرای دریدا). فنون ادبی، 2(19)، 103-11۸.
خراسانی، ف.، و غلامحسینزاده، غ. (1397). استعاره مفهومی: نقطه‌تلاقی تفکر و بلاغت در قصاید ناصر خسرو. فنون ادبی، 5(22)، 71-84.
داوریاردکانی، ر.، نیلیپور، ر.، قائمینیا، ع.، جیان جاج، آ.، و یارمحمدی، ل. (1393). زبان استعاری و استعاره‌های مفهومی. تهران: هرمس.
ریکور، پ. (1394). استعاره و پارادایم‌های ترجمه. ترجمة مهرداد پارسا، مهدی پارسا، فائزه جعفریان و حسام دهقانی. تهران: شَوَند.
ریکور، پ. (1394). زندگی در دنیای متن شش گفتوگو، یک بحث. ترجمة بابک احمدی. تهران: مرکز.
ریکور، پ. (1395). ایدئولوژی، اخلاق، سیاست. ترجمة مجید اخگر. تهران: چشمه.
ریکور، پ. (1397). زمان و حکایت. ترجمة مهشید نونهالی. ج. ۳. تهران: نی.
ریکور، پ.، و نقوی، ح. (1386). استعاره و ایجاد معانی جدید در زبان. ترجمة حسین نقوی. معرفت، 16(120)، 81- 94.
سلطانی، ب.، رضی، ا.، و نیکویی، ع. (1397). آسیب‌شناسی کاربرد استعاره در فرایند نظریه‌پردازی فرمالیسم مکانیکی. نقد ادبی، 11(42)، 123-147.
شهری، ب. (1391). پیوندهای میان استعاره و ایدئولوژی. نقد ادبی، 5(19)، 59-76.
صفوی، ک. (1390). از زبانشناسی به ادبیات. جلد دوم. تهران: سوره مهر.
صفوی، ک. (1396 الف). استعاره. تهران: علمی.
صفوی، ک. (1396 ب). تعبیر متن. تهران: علمی.
عباسی، ع. (1393). پژوهشی بر چگونگی زایش معنا از خلال ساختار روایی در بیگانه اثر آلبر کامو. مطالعات زبان و ترجمه، 47(3)، 25-39.
عباسی، ع.، و رضایی، س. (1392). پژوهش تطبیقی بر ترجمهپذیری یا ترجمهناپذیری چندمعنایی استعاره در ترجمة سرخ و سیاه استاندل. مطالعات زبان و ترجمه، 46(4)، 103-120.
کردبچه، ل.، آقاحسینی، ح.، و هاشمی، م. (1396). کاربرد صفت در شعر معاصر. فنون ادبی، 2(19)، 1-16.
کوچش، ز. (1396). استعاره مقدمه‌ای کاربردی. ترجمة جهانشاه میرزابیگی. تهران: آگاه.
کوچش، ز. (1396). استعاره‌ها از کجا می‌آیند؟ شناخت بافت در استعاره. ترجمة جهانشاه میرزابیگی. تهران: آگاه.
گیررتس، د. (1395). نظریة معنیشناسی واژگانی. ترجمة کورش صفوی. تهران: علمی.
لیکاف، ج.، و جانسون، م. (1395). استعاره‌هایی که با آن‌ها زندگی می‌کنیم. ترجمة هاجر آقا ابراهیمی. تهران: علمی.
مجتهد شبستری، م. (1375). هرمنوتیک، کتاب و سنت. تهران: طرح نو.
ملکشاهی، م.، و خزاعیفرید، ع. (1396). رویکردی نو از طریق ترجمه برای تحلیل تاریخی انتقال گفتمان‌ها و نظریه‌ها. مطالعات زبان و ترجمه، 50(4)، 1-24.
نیچه، ف.، هیدگر، م.، گادامر، ه.، ریکور، پ.، واتیمو، ج.، فوکو، م.، اکو، ا.، درایفوس، ه.، هُوی، د.، و میولهال، ا. (1377). هرمنوتیک مدرن: گزینة جستارها. ترجمة بابک احمدی، مهران مهاجر و محمد نبوی. تهران: مرکز.
واینسهایمر، ج. (1381). هرمنوتیک فلسفی و نظریة ادبی. ترجمة مسعود علیا. تهران: ققنوس.
ولیدی، ش.، و سهیل، ک. (1389). وابستگی متقابل قدرت و استعاره: رویکردی فوکویی-دریدایی. نقد زبان و ادبیات خارجی، 3(5)، 109-127.
هاوکس، ت. (1395). استعاره. ترجمة فرزانه طاهری. تهران: مرکز.
هوی، د. (1385). حلقة انتقادی: ادبیات، تاریخ و هرمنوتیک فلسفی. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
Bouchard, G. (1980). Semiologie, semantique et hermeneutique selon Paul Ricoeur. Laval Theologique et Philosophique, 36(3), 255-284.
Ricoeur, P. (1969). Le conflit des interpretations, essais d’hermeneutique. Paris, France : Seuil.
Ricoeur, P. (1972). La metaphore et le problème central de l'hermeneutique. Revue Philosophique de Louvain, 70(5), 93-112.
Ricoeur, P. (1975). La Metaphore Vive. Paris, France : Seuil.
Ricoeur, P. (1986). Du texte à l’action, essais d’hermeneutique II. Paris, France : Seuil.
Ridky, J. (2017). Études Ricoeuriennes, temps et recit : Un defi pour l’ecriture de l’histoire. The ULS jornal of University Library System, 8(1), 54-66.
Seche, L. (1913). Alfred de Vigny, œuvres complètes, poesies. Paris, France : La Renaissance Du Livre.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله