ابوالفضل حری
چکیده
بحث اصلی این است که چگونه نظام ترجمه در برآمدن و تکوّن نظامگان ادبی پیشا مشروطه نقش ایفا می‌کند. ترجمه به‌مثابۀ ابزاری برای ایجاد تغییر و تحوّل نه‌فقط در ارکان سیاسی و اجتماعی جامعه، بلکه در تکوین و تکوّن نظامگان فرهنگی ادبی جامعه از رهگذر نظام مطبوعات و به‌ویژه، کمک به ایجاد ژانرهای ادبی تازه تولّد یافته عمل می‌کند. در عصر پیشا ...
بیشتر
بحث اصلی این است که چگونه نظام ترجمه در برآمدن و تکوّن نظامگان ادبی پیشا مشروطه نقش ایفا می‌کند. ترجمه به‌مثابۀ ابزاری برای ایجاد تغییر و تحوّل نه‌فقط در ارکان سیاسی و اجتماعی جامعه، بلکه در تکوین و تکوّن نظامگان فرهنگی ادبی جامعه از رهگذر نظام مطبوعات و به‌ویژه، کمک به ایجاد ژانرهای ادبی تازه تولّد یافته عمل می‌کند. در عصر پیشا مشروطه، رواج ترجمه در قالب یک نظام با خود الگوهای نو و تازه به همراه میآورد که پیشتر در جامعه سابقه نداشتهاند. به نظر میرسد میتوان از منظر نظریّۀ نظامگان پیشنهادی اون زهر که دربارۀ جایگاه اَقماری و هستهای ادبیّات ترجمهشده بحث می‌کند، از جایگاه نظام ترجمه در عصر پیشا مشروطه، چشماندازی روشنتر در تصوّر آورد. درمجموع، ترجمه کمک می‌کند سبک نوشتاری منثور جای سبک منظوم را بگیرد و نظام ترجمه در کنار سایر نظامها، بر سبک و سیاق گونههای تازه تولّد یافته در نظامگان ادبی پیشا مشروطه تأثیرگذار است.
