محمود افروز
چکیده
مقالۀ حاضر به بررسی نقش مترجمانِ بومی در ترجمۀ عناصر فرهنگ‌محور پرداخته است. مترجمان در شناساندن فرهنگ مبدأ به مخاطبانِ خود نقش کلیدی دارند. با توجه به اینکه فرهنگ از جوانب مهم هوّیت یک ملت است، وظیفۀ خطیرِ مترجمان در ارائۀ ترجمه‌ای صحیح جلب توجه می‌کند. در این مقاله مقصود از مترجم بومی، مترجمی است که از زبان مادریِ خود به زبان خارجی ...
بیشتر
مقالۀ حاضر به بررسی نقش مترجمانِ بومی در ترجمۀ عناصر فرهنگ‌محور پرداخته است. مترجمان در شناساندن فرهنگ مبدأ به مخاطبانِ خود نقش کلیدی دارند. با توجه به اینکه فرهنگ از جوانب مهم هوّیت یک ملت است، وظیفۀ خطیرِ مترجمان در ارائۀ ترجمه‌ای صحیح جلب توجه می‌کند. در این مقاله مقصود از مترجم بومی، مترجمی است که از زبان مادریِ خود به زبان خارجی ترجمه می‌کند و مقصود از مترجم خارجی، مترجمی است که از زبان خارجی به زبان مادری خود ترجمه می‌کند. حال این موضوع که کدامیک از مترجمان، بومی یا خارجی، در ترجمۀ عناصر فرهنگی و به تبع آن شناساندن صحیح فرهنگ یک ملت موفقتر عمل میکنند، موضوعی مورد پژوهشاست. ترجمۀ داستانهای کوتاه و بلند، رمانها، انواع شعرها و غیره را میتوان جزو ترجمۀ آثار فرهنگی محسوب کرد. مقالۀ حاضر دو ترجمه از «بوف کور» را بررسی می‌کند. یکی از مترجمان بومی و دیگری خارجی است. در خلال مقاله به پارهای از سؤالات در باب جایگاه ترجمۀ مترجم خارجی و بومی در تعامل و ارتباط با ارزشهای فرهنگی و هویت ملی پاسخ داده شده است. طبق نتایج پژوهش، مترجم بومی تلاش بیشتری برای ترجمۀ دقیقتر عناصر فرهنگی کرده و در حفظ هویت ملی نقش پررنگتری داشته است.
