فهیمه محمد پور؛ محمدتقی شاه نظری درچه؛ محمود افروز
چکیده
عادتواره از اساسیترین مفاهیم جامعهشناسی بوردیو است که مطالعات ترجمه از آن بهره جسته است. با استفاده از مدل جامعهشناسی پیر بوردیو، پژوهش حاضر عادتوارة مترجمان ایرانی رمانهای عاشقانة انگلیسی را از منظر بهکارگیری راهبردهای ترجمة عناصر فرهنگی در دورة قبل و بعد از انقلاب فرهنگی در سال 1358 در ایران بررسی میکند. دادههای پژوهش ...
بیشتر
عادتواره از اساسیترین مفاهیم جامعهشناسی بوردیو است که مطالعات ترجمه از آن بهره جسته است. با استفاده از مدل جامعهشناسی پیر بوردیو، پژوهش حاضر عادتوارة مترجمان ایرانی رمانهای عاشقانة انگلیسی را از منظر بهکارگیری راهبردهای ترجمة عناصر فرهنگی در دورة قبل و بعد از انقلاب فرهنگی در سال 1358 در ایران بررسی میکند. دادههای پژوهش مشتمل بر 3429 جملة دارای عناصر فرهنگیاند که از رمانهای عاشقانة انگلیسی وداع با اسلحه، بلندیهای بادگیر: عشق هرگز نمیمیرد، دفتر خاطرات و دو ترجمة فارسی از هریک از آنها استخراج شدهاند. دادههای مستخرج با استفاده از دستهبندی ادغامشدة لیانگ تحلیل شدند. راهبردهای ترجمة عناصر فرهنگی با آمار توصیفی از طریق مقایسة فراوانی و درصد ارائه شدند. افزون بر این، بهمنظور افزایش اعتبار دادههای پژوهش حاضر تحلیل کیفی مصاحبههای چاپشده در فصلنامة مترجم نیز ارائه شدند. پژوهش حاضر سه یافتة اساسی در بر داشت: گرایش مبدأمحور معنادار در میان مترجمان ایرانی رمانهای عاشقانة انگلیسی در دورة پیش از انقلاب فرهنگی، حفظ این گرایش در دورة پسا انقلاب فرهنگی، و در نهایت افزایش بیشتر این گرایش در سالهای قبل تا پس از انقلاب فرهنگی. نتایج آزمون خیدو از تفاوت معنادار کاربرد مجموع راهبردهای مختلف در دو دوره حکایت داشتند.