فهیمه محمد پور؛ محمدتقی شاه نظری درچه؛ محمود افروز
چکیده
عادتواره از اساسیترین مفاهیم جامعهشناسی بوردیو است که مطالعات ترجمه از آن بهره جسته است. با استفاده از مدل جامعهشناسی پیر بوردیو، پژوهش حاضر عادتوارة مترجمان ایرانی رمانهای عاشقانة انگلیسی را از منظر بهکارگیری راهبردهای ترجمة عناصر فرهنگی در دورة قبل و بعد از انقلاب فرهنگی در سال 1358 در ایران بررسی میکند. دادههای پژوهش ...
بیشتر
عادتواره از اساسیترین مفاهیم جامعهشناسی بوردیو است که مطالعات ترجمه از آن بهره جسته است. با استفاده از مدل جامعهشناسی پیر بوردیو، پژوهش حاضر عادتوارة مترجمان ایرانی رمانهای عاشقانة انگلیسی را از منظر بهکارگیری راهبردهای ترجمة عناصر فرهنگی در دورة قبل و بعد از انقلاب فرهنگی در سال 1358 در ایران بررسی میکند. دادههای پژوهش مشتمل بر 3429 جملة دارای عناصر فرهنگیاند که از رمانهای عاشقانة انگلیسی وداع با اسلحه، بلندیهای بادگیر: عشق هرگز نمیمیرد، دفتر خاطرات و دو ترجمة فارسی از هریک از آنها استخراج شدهاند. دادههای مستخرج با استفاده از دستهبندی ادغامشدة لیانگ تحلیل شدند. راهبردهای ترجمة عناصر فرهنگی با آمار توصیفی از طریق مقایسة فراوانی و درصد ارائه شدند. افزون بر این، بهمنظور افزایش اعتبار دادههای پژوهش حاضر تحلیل کیفی مصاحبههای چاپشده در فصلنامة مترجم نیز ارائه شدند. پژوهش حاضر سه یافتة اساسی در بر داشت: گرایش مبدأمحور معنادار در میان مترجمان ایرانی رمانهای عاشقانة انگلیسی در دورة پیش از انقلاب فرهنگی، حفظ این گرایش در دورة پسا انقلاب فرهنگی، و در نهایت افزایش بیشتر این گرایش در سالهای قبل تا پس از انقلاب فرهنگی. نتایج آزمون خیدو از تفاوت معنادار کاربرد مجموع راهبردهای مختلف در دو دوره حکایت داشتند.
محمود افروز
چکیده
مقالۀ حاضر به بررسی نقش مترجمانِ بومی در ترجمۀ عناصر فرهنگمحور پرداخته است. مترجمان در شناساندن فرهنگ مبدأ به مخاطبانِ خود نقش کلیدی دارند. با توجه به اینکه فرهنگ از جوانب مهم هوّیت یک ملت است، وظیفۀ خطیرِ مترجمان در ارائۀ ترجمهای صحیح جلب توجه میکند. در این مقاله مقصود از مترجم بومی، مترجمی است که از زبان مادریِ خود به زبان خارجی ...
بیشتر
مقالۀ حاضر به بررسی نقش مترجمانِ بومی در ترجمۀ عناصر فرهنگمحور پرداخته است. مترجمان در شناساندن فرهنگ مبدأ به مخاطبانِ خود نقش کلیدی دارند. با توجه به اینکه فرهنگ از جوانب مهم هوّیت یک ملت است، وظیفۀ خطیرِ مترجمان در ارائۀ ترجمهای صحیح جلب توجه میکند. در این مقاله مقصود از مترجم بومی، مترجمی است که از زبان مادریِ خود به زبان خارجی ترجمه میکند و مقصود از مترجم خارجی، مترجمی است که از زبان خارجی به زبان مادری خود ترجمه میکند. حال این موضوع که کدامیک از مترجمان، بومی یا خارجی، در ترجمۀ عناصر فرهنگی و به تبع آن شناساندن صحیح فرهنگ یک ملت موفقتر عمل میکنند، موضوعی مورد پژوهشاست. ترجمۀ داستانهای کوتاه و بلند، رمانها، انواع شعرها و غیره را میتوان جزو ترجمۀ آثار فرهنگی محسوب کرد. مقالۀ حاضر دو ترجمه از «بوف کور» را بررسی میکند. یکی از مترجمان بومی و دیگری خارجی است. در خلال مقاله به پارهای از سؤالات در باب جایگاه ترجمۀ مترجم خارجی و بومی در تعامل و ارتباط با ارزشهای فرهنگی و هویت ملی پاسخ داده شده است. طبق نتایج پژوهش، مترجم بومی تلاش بیشتری برای ترجمۀ دقیقتر عناصر فرهنگی کرده و در حفظ هویت ملی نقش پررنگتری داشته است.